Baykal Kazancıoğlu, ağırlıklı olarak 1950'li ve 1960'lı yılların Akçaabat'ının yaşantısından sosyal ve kültürel örnekler verdi. Önemli olaylardan tütün yetiştiriciliğine, istisnasız her evde çiçek bulunduğundan çeyizlerde giden sanat müziği enstrümanlarına kadar bilgiler veren ve ''1920'lerde Akçaabat'ta bisiklet, kürek ve bando takımı vardı. Sebatspor voleybolda Türkiye çapında başarılar elde etmişti'' diyen Kazancıoğlu, Akçaabat'ın merkezindeki sosyal hayatın Trabzon merkezinden farklı olmadığını söyledi.
Daha sonra konuşan Alican Timurcuoğlu ise sözlerine ''14 yaşımda İstanbul'a geldim. Yaşım 66-67 oldu ama hâlâ burada emanet gibi duruyorum. Kendimi yarın otobüse binip Akçaabat'a geri dönecekmiş gibi hissediyorum'' diyerek başladı ve ağırlıklı olarak tarihi bir perspektiften devam etti. Rus işgali konusuna da değinen Timurcuoğlu, ''işgalden sonra bizimkiler teknelere binip muhacirliğe çıkarken Ruslar da kendi gemilerinden megafonla 'topraklarınızı bırakıp neden gidiyorsunuz?' demişler. Münferit hadiseler dışında Türklere iyi davranmışlar. Bunun bir sebebi de aralarında Müslüman Türk asıllı askerler bulunmasıydı. Başka yerlerde olduğu gibi Akçaabat'ta da güzel eserler yapmışlar ama devrimden sonra işgal ettikleri yerlerden çekilirken, bizimkiler onlara ateş açınca o eserleri bombalayıp imha etmişler'' dedi.
Etkinlik daha sonra eski anıların yad edildiği ve dinleyici sıfatıyla bulunanların da katıldığı sıcak bir sohbete dönüştü. Akçaabatlılar dernekten memnun ve mesut ayrıldılar.
Üsküdar 34 - Bülent Şirin
