Bu mescid eski adıyla İmrahor, yeni adıyla Doğancılar caddesinden çarşıya inerken yolun solundadır. İki katlı ahşap bir binadır. Sağında zaviyesi vardır. Mescid türbenin üstündedir. Sağında bahçe tarafına çıkıntı halinde tahta minaresi görünür. Mescid türbeleri, zâviyeleri, medreseleri ve sıbyan mekteplerini kapatan kanun yürürlüğe girdikten sonra da kadro harici yapılarak yıkılmaya Üsküdar Mevlevihanesi terk edilmiştir.
Ömürleri elli, altmış seneyi geçen adı tahta evler tarihi kıymetleri var diye yıktırılmazken ömrü iki asrı aşan bu zâviye yok olmaya terk edilmiştir. 1975 yılında hem zaviyenin ve hem de mescidin çatıları çökmüş, çatıların enkazı alt kattaki yatırların sandukalarının üzerine yıkılmıştır.
Burası birçok şair, edip ve hattat yetiştirmiş bir sosyal yardım ve irfan müessesesiydi. Son şeyhi değerli alim ve şair Kayserili Ahmed Remzi Efendi idi. Bu mescid 1206 H. 1793 M. yılında Mevlevi Numan Dede tarafından yaptırılmıştır. Numan Dede'nin yaptırdığı Mevlevihane harab olmuştu. Sultan II. Mahmud esaslı bir surette tamir ettirmiş.
Sultan II. Mahmud'un has müşiri Ahmed Fevzi Paşa'yı bina emini tahin ederek 1250 H. 1834-35 M. yılında Mevlevihaneyi yeniden yaptırmıştır. Vaktiyle kitabeleri tespit edildiği için türbede şunlar gömülüydü. Hepsinin sandukaları, üstlerinde adları ve ölüm yıllarını gösteren kitabeleri vardı.
